Müzik de bir insan sonuçta

Bugünkü otobüs yolculuğum sırasında radyoda bir şarkıya denk geldim. İspanyolca bir şarkı. Ne dilini bilirim ne de kimin söylediğini. Ama o kadar güzeldi ki. Sözlerini tüm algılarımla çözmeye çalıştım fakat nafile olmadı. Biliyordum şarkının biteceğini ama yine de üzüldüm. Saçma sapan umutlandım, ya bitmezse!. Eve gittim, bilgisayarımı açar açmaz hemen İspanyolca şarkılar aradım. Alakası olmayan ne varsa tüm şarkıları dinledim. "Müzik ruhun gıdasıdır" denilir ya.Gerçekten de öyle. Ruhum doymuştu resmen. Sonra düşündüm kendi kendime; insana ne kadar da yakın bu müzik. Bak bir özelliği aynı insan. Bir an tutulursun, "aşk" dersin, güvenirsin, seversin belki sevilirsin. Sonra bir anda gidiverir. Ne zaman geldi de ne zaman gitti. Neydi bu?. O dinlediğim İspanyolca şarkı gibi.. Şimdi bir daha denk gelmesini bekle ama gideceğini de unutma. Yalnız unutma dediysem de anı da batırma..